Niepłodność idiopatyczna

Niepłodność idiopatyczna to najtrudniejszy przypadek do leczenia, ponieważ nie można określić jej przyczyny. Niepłodnośc idiopatyczna występuje wówczas gdy wszystkie wykonane badania wskazują, że para teoretycznie powinna bez problemu począć dziecko a niestety nie udaje im się to. Przypuszczalnymi przyczynami niemożności posiadania dziecka niemożliwymi do zdiagnozowania są: zaburzenia dojrzewania pęcherzyka Graffa, nadmierne wydzielanie LH, czynnik psychiczny, niemożliwy do zdiagnozowania czynnik męski, zaburzenia interakcji między komórką jajową a plemnikami, nieprawidłowa perystaltyka jajowodów, nieprawidłowe ukrwienie macicy itp. Najczęściej niepłodność idopatyczna związana jest z zaburzeniami natury emocjonalnej, czyli np. depresją lub zaburzenia seksualności uniemożliwiające satysfakcję z życia seksualnego. Często także zdarza się, że parom ze zdiagnozowaną niepłodnością idiopatyczną udaje się począć dziecko. Wynika to z faktu, że nieznany czynnik samoistnie zniknął. Ale nie zawsze się tak dzieje. Gdy niepłodność idiopatyczna występuje powyżej 3 lat kwalifikuje do zapłodnienia metodą in vitro.

Medserwis.pl

Niepłodność - pozostałe artykuły